praag in de winter
Index
De heenrit
Het Hotel
De indruk
De terugrit
Besluit
Links
Inleiding
Het idee om naar Praag te gaan is eerder toevalling gekomen. Mijn echtgenote
wou nog wel eens een weekendje weg, liefst op hotel.
Niets op tegen natuurlijk, maar als het dan toch op hotel is moet het de moeite
zijn ttz er moet iets te zien zijn. En een weekendje, eigenlijk is het de moeite
niet (min idee), dus waarom dan niet een week.
We zijn wel natuurliefhebbers, maar in de winter, in de sneeuw door de bossen
ploeteren, elke dag opnieuw, dat is het toch ook niet.
En dus waarom niet naar een stad, alles bij de hand, en winter of niet, dat
maakt daar niet veel uit. Huizen verliezen hun bladeren niet...
Parijs was te druk, ergens in het zuiden van Frankrijk, dat hadden we de voorbije
jaren al genoeg gezien, en Praag, daar waren we ooit, in 1992, eens een half
dagje geweest (op doortocht met mobilhome door toen nog Tsjechoslovakije), dus
echt gezien hadden we het niet. De herinnering die we hadden was trouwens maar
grijs. Grijze gebouwen, allemaal nogal gelijk, en veel duurder dan het toenmalige
platteland. Maar goed, nieuwe poging..
De rit
Geen probleem om er te geraken. Ons eerste idee was met de trein, winter, weet
je wel, dus sneeuw en zo, ge weet nooit.
Bleek dat die trein over die goeie 900 Km in totaal 15 uur rijd. Eerst met de
TGV naar Keulen, daar overstappen, en de nachttrein naar Praag. Dat was dan
nog te overleven, de trein is ook een beetje reizen, zelfs als je er slaapt.
Maar dat bleek duurder dan verwacht. 18000 BF voor ons beiden, heen en terug.
Dat was bijna een week extra verlof.
Dus toch met de auto. 950 KM, op een dag op de goede autostrades van Duitsland
geen probleem. En de sneeuw, dat zou wel meevallen zeker.
De heenreis was dan ook geen enkel probleem. Om 7u20 vertrokken, en om 16u al
aan het hotel, midden in het centrum. Met gereserveerde, weliswaar buiten, parking.
Trouwens, let op voor het parkeren in de stad. Het aantal wielklemmen dat we
gezien hebben mocht er zijn.
Praag zelf viel trouwens mee voor wat het autorijden betreft. En met een plan lukt
het altijd.
De rit ging over Aachen, Keulen, Frankfurt, Nurnberg, en zo naar Praag. En sneeuw,
die was er niet.
De terugweg waren zorgen voor later.
Het Hotel
Een goede tip: neem een hotel midden in Praag. Je komt buiten, en bent ter plaatse.
We hadden een 3 (bijna 4) sterren hotel, en dat viel al op van toen we aankwamen.
Direkt iemand om de valiezen uit de auto te nemen, en via de lift naar de 4e
verdieping. Mooie, propere kamer, aparte badkamer met douche. We waren op 5
minutjes wandelen van de beroemde Karlsbrug, met aan de overkant de oude stad,
en 5 minuutjes van een mooi park, dat uitzicht gaf op gans de stad.
Voor meer info over ons hotel, en zijn ligging, zie hier.
De indruk
Praag is overweldigend. Ongelooflijke gebouwen, knap geschilderd, en een ongelooflijk
geheel. Gans de oude stad is één groot spektakel. Geen enkel huis
valt uit de toon. De harmonie tussen de huizen is fantastisch. Dit soort gebouwen
komt ook in andere steden voor, maar de massa, het geheel, dat heb ik nergens
anders gezien. Elke hoek, elke straat, het was een foto waard. Gelukkig had
ik een digitaal fototoestel bij zodat een fotootje meer of minder niet uitmaakte.
En een pc was ook nuttig, want 100 foto's zijn rap genomen, en het fototoestel-geheugen is
beperkt.
Ge kunt Praag proberen te beschrijven, maar enkel daar zijn, en de pracht
van het geheel, kunnen de sfeer weergeven. Van het grijze van 1992 was niets
meer te zien. Ik denk dat het bezetsel, en de verf, weelderig gebruikt geweest
zijn de laatste jaren.
Elke ochtend begon het verlof van bij het ontwaken. Ontbijt in het hotel, en als we buiten kwamen midden in de schoonheid en charme van Praag. Al vanaf de eerste dag viel er sneeuw, en elke dag kwam er een beetje verse sneeuw bij. Praag zelf is vrij vlak, dus om te wandelen vergt het geen vreselijke prestaties. Maar rond Praag zijn er hellingen, die een knap zicht geven over de stad. We zaten nabij het Kampa-park, en dit gaat volledig in stijgende lijn. Van daar op, en doordat er geen bladeren op de bomen waren, hadden we een vrij zicht over de stad, met de daken bedekt met een charmant laagje sneeuw.
De cafes hebben een aangename sfeer. De jongeren spreken een beetje Engels, maar verder valt er van andere talen dan Tsjechies, (en blijkbaar russisch) niet veel te merken. Maar de mensen zijn vriendelijk, en de prijslijsten zijn meertalig (tsjechies, engels, duits), dus het lukte wel. hoewel we er niet toe gekomen zijn naar een jazz-optreden te gaan in een van de vele jazz-cafees, moet dit zeker de moeite waard zijn.
Eten, een belangrijke zaak op verlof, is geen enkel probleem. Elke cafee is eigenlijk wel cafee-restaurant, en vanaf 12u 's middags tot 2uur de volgende ochtend kunt ge overal terecht. De prijzen waar aangenaam laag. Het duurste dat we gegeten hebben was ongeveer 650 kronen (20 euro), voor 2 personen samen. En dat was met apperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, koffie, ... Een gewone pint, zijnde standard een halve liter aldaar, kost zowat 0.80 euro. Als ge geen grote drinker bent, vraag dan alleszins een kleine pint, nog steeds goed voor 33cl. Mochten de prijzen tegen vallen als ge in Praag komt, dan zijn er 2 mogelijkheden: ofwel hebben ze begrepen dat duurder ook kan, ofwel zijt ge daar in toeristische piekmomenten, en hebben ze 2 prijslijsten bij de hand. In elk geval bleek ons hotel een week later zowat het dubbele te kosten dan de week die wij er waren: kerstverlof, weet ge wel.
Buiten eten en drinken zijn er natuurlijk de echte dingen voor een toerist, de mooie gebouwen, de prachtige kerken (niet vergeten binnen te gaan, ook al zien ze er vanbuiten gewoon uit).
Aanraders
Enerzijds is gans Praag (de oude stad), al zijn straten, een aanrader, maar enkele specifieke dingen.
- Een boottocht op de Moldau.
In ons geval was dat een ware luxe. Met 8 personen op gans de boot.Met life harmonika-speler en warme maaltijd aan boord. Zelfbediening, zoveel eten als ge wou, en gezien het aantal personen aan boord geen files natuurlijk. Ruim 2 uren boottocht, voor 17.80 euro per persoon.
- De Sint-Nikolaas kerk, aan de Mala Strana.
De kerk ziet er van buiten gewoon uit,ttz men was volop aan herstellingswerken bezig. Maar binnenin zijn de muur- en plafondschilderingen fantastisch. Ook de inrichting zoals spreekstoel en orgel zijn de moeite waard.
- Het strahov-klooster
Gelegen bovenaan de helling van de Mala Strana. Bezit een knappe, oude biblioteek. Dit past perfekt in een wandeling in het Kampa park, aangezien het op de hoek van het park gelegen is.
- Het nationaal museum
De inkomhal is indrukwekkend. En ook hier de vele muurschilderingen. Van uit het museum, op de 2e verdieping, heeft meen een mooi uitzicht op Wenceslas-plein. - Joods kerkhof
Wel wat toeristisch uitgebaat, maar de joodse wijk moet ge toch bezoeken.Alsook het beroemde kerkhof, waar alle graven zigzag door elkaar liggen.
- De Praagse burcht
Een klassieker natuurlijk, met de ganse omgeving, zoals de de Sint-Vitus kathedraal en het gouden straatje. De burcht is trouwens life te zien via deze link (in de hoop dat hij er nog is, de link natuurlijk).
- De Karlsbrug
Wereldberoemd, maar in het hoogseizoen is een deftige foto nemen uitgesloten.
Dus hier de brug op een schappelijk moment.
De terugweg
Aan alles komt een eind, en dus men zou kunnen denken, de terugweg, daar spreken
we niet over. Maar niets was minder waar. De avond ervoor gezien op TV in het
hotel: mensen in Duitsland die een ganse nacht geblokkeerd zaten in hun auto
op de autostrade. Hulpverleners brengen warme drank en dekens... Plaats van
het onheil: aan Bayruth, en aan Limpburg, tussen Keulen en Frankfurt. Jawel
dus, de wegen waarlangs we gekomen waren. Nu had ik voor het vertrek thuis al
zo een beetje een onheilsgevoel gehad, en de slaapzakken meegenomen in de auto.
Ge weet maar nooit, dacht ik toen.
En het was dus zover. Dan maar de alternatieven overwogen. Het beste dat ik
kon bedenken was meer langs het noorden van Duitsland rijden, waar de toestand
blijkbaar beter was. Karlovy Vary was sterk afgeraden op TV, het westen van
Tchechie was niet te doen, dus van Praag naar Dresden, en zo naar Chemnitz,
Erfurt, en zeveel mogelijk boven Frankfurt naar Keulen.
Die morgend vroeg ontbeten, en om ongeveer 7u20 waren we op weg. Die week sneeuw
had resultaat opgeleverd op het platteland. Hoe noordelijker, hoe meer sneeuw.
Maar nieuwe sneeuw was er niet... tot we aan het laatste stuk noordelijk begonnen.
Blijkt daar een 'bergketentje' van 900m hoogte te liggen tussen Tchechie en
Duitsland, met de grens op de top. En daar ging het volledig mis. Volop aan
het sneeuwen, de wegen spiegelglad met vastgereden sneeuw, en bergen sneeuw
aan de kant. Dat was trouwens het enige positieve, ge kon ten minste niet naast
de weg geraken. In 2e versnelling naar boven, continu slippend. Iemand met achterwielaandrijving
had noodgedwongen de moed opgegeven, en stond langs de kant. Zijn zig-zag slipspoor
was al een tijdje te volgen. Dat hadden we natuurlijk niet voorzien. Sneeuwkettingen
had ik niet (ik ben normaal geen winterverloffer), maar had ik toen een winkel
gezien, ik had niet getwijfeld. Aan de top was alles kompleet wit. Bijna geen
baan meer te vinden. De grenspost was ook niet moedgevend. De douane vroeg welke
banden ik had (gewone dus), en wou ons daar houden. Verder rijden was te gevaarlijk.
Maar stoppen helpt ook niet echt. Bleek dat, wie inde andere richting, van Dresden
naar Praag reed, 3 uur deed over de 45 km.
We zijn aan de afdaling begonnen, en 2 uur later waren we in Dresden (afdalen
is nu eenmaal iets gemakkelijker). Maar dan was het al 11uur, dus bijne 4 uur
voor een goede 100km.
Om het verhaal kort te houden, de autostrades in Duitsland waren berijdbaar:
natte sneeuw, maar minstens 1 rijvak vrij). De enige miserie die we dan nog
hadden was dat ons ruitensproeiertje bevroren was (thuis opgevuld met gewoon
water), en dat was niet los te krijgen. Hebben we een gaatje gemaakt in de plastiek
dop van een plastiek spa-flesje, en regelmatig, van uit de auto, al rijdende,
de voorruit bespoten met... spa bruis.
Rond 20 uur waren we dan toch thuis.
Besluit
Praag is een aanrader, ongelooflijk knap voor wie van cultuur houdt. Maar ga best buiten het toeristisch seizoen, want in de zomer moet het daar druk zijn (gezien op fotos). Verblijven in het centrum van de stad is een ongelooflijke luxe. Midden in de sfeer, met alles wat men zich wensen kan op voetafstand. Een pintje drinken is dan ook geen enkel probleem. De winter is geen bezwaar, in tegendeel, de sfeer van de sneeuw geeft een extra dimentie. Maar let op de terugrit !
Links
Ge kunt natuurlijk altijd zoeken op een of andere search-site, zoals google, maar hier zijn nog enkele links:
webcam castle
webcam charles bridge
wandelen door praag
hotels
Index
De heenrit
Het Hotel
De indruk
De terugrit
Besluit
Links
Inleiding
Het idee om naar Praag te gaan is eerder toevalling gekomen. Mijn echtgenote
wou nog wel eens een weekendje weg, liefst op hotel.
Niets op tegen natuurlijk, maar als het dan toch op hotel is moet het de moeite
zijn ttz er moet iets te zien zijn. En een weekendje, eigenlijk is het de moeite
niet (min idee), dus waarom dan niet een week.
We zijn wel natuurliefhebbers, maar in de winter, in de sneeuw door de bossen
ploeteren, elke dag opnieuw, dat is het toch ook niet.
En dus waarom niet naar een stad, alles bij de hand, en winter of niet, dat
maakt daar niet veel uit. Huizen verliezen hun bladeren niet...
Parijs was te druk, ergens in het zuiden van Frankrijk, dat hadden we de voorbije
jaren al genoeg gezien, en Praag, daar waren we ooit, in 1992, eens een half
dagje geweest (op doortocht met mobilhome door toen nog Tsjechoslovakije), dus
echt gezien hadden we het niet. De herinnering die we hadden was trouwens maar
grijs. Grijze gebouwen, allemaal nogal gelijk, en veel duurder dan het toenmalige
platteland. Maar goed, nieuwe poging..
De rit
Geen probleem om er te geraken. Ons eerste idee was met de trein, winter, weet
je wel, dus sneeuw en zo, ge weet nooit.
Bleek dat die trein over die goeie 900 Km in totaal 15 uur rijd. Eerst met de
TGV naar Keulen, daar overstappen, en de nachttrein naar Praag. Dat was dan
nog te overleven, de trein is ook een beetje reizen, zelfs als je er slaapt.
Maar dat bleek duurder dan verwacht. 18000 BF voor ons beiden, heen en terug.
Dat was bijna een week extra verlof.
Dus toch met de auto. 950 KM, op een dag op de goede autostrades van Duitsland
geen probleem. En de sneeuw, dat zou wel meevallen zeker.
De heenreis was dan ook geen enkel probleem. Om 7u20 vertrokken, en om 16u al
aan het hotel, midden in het centrum. Met gereserveerde, weliswaar buiten, parking.
Trouwens, let op voor het parkeren in de stad. Het aantal wielklemmen dat we
gezien hebben mocht er zijn.
Praag zelf viel trouwens mee voor wat het autorijden betreft. En met een plan lukt
het altijd.
De rit ging over Aachen, Keulen, Frankfurt, Nurnberg, en zo naar Praag. En sneeuw,
die was er niet.
De terugweg waren zorgen voor later.
Het Hotel
Een goede tip: neem een hotel midden in Praag. Je komt buiten, en bent ter plaatse.
We hadden een 3 (bijna 4) sterren hotel, en dat viel al op van toen we aankwamen.
Direkt iemand om de valiezen uit de auto te nemen, en via de lift naar de 4e
verdieping. Mooie, propere kamer, aparte badkamer met douche. We waren op 5
minutjes wandelen van de beroemde Karlsbrug, met aan de overkant de oude stad,
en 5 minuutjes van een mooi park, dat uitzicht gaf op gans de stad.
Voor meer info over ons hotel, en zijn ligging, zie hier.
De indruk
Praag is overweldigend. Ongelooflijke gebouwen, knap geschilderd, en een ongelooflijk
geheel. Gans de oude stad is één groot spektakel. Geen enkel huis
valt uit de toon. De harmonie tussen de huizen is fantastisch. Dit soort gebouwen
komt ook in andere steden voor, maar de massa, het geheel, dat heb ik nergens
anders gezien. Elke hoek, elke straat, het was een foto waard. Gelukkig had
ik een digitaal fototoestel bij zodat een fotootje meer of minder niet uitmaakte.
En een pc was ook nuttig, want 100 foto's zijn rap genomen, en het fototoestel-geheugen is
beperkt.
Ge kunt Praag proberen te beschrijven, maar enkel daar zijn, en de pracht
van het geheel, kunnen de sfeer weergeven. Van het grijze van 1992 was niets
meer te zien. Ik denk dat het bezetsel, en de verf, weelderig gebruikt geweest
zijn de laatste jaren.
Elke ochtend begon het verlof van bij het ontwaken. Ontbijt in het hotel, en als we buiten kwamen midden in de schoonheid en charme van Praag. Al vanaf de eerste dag viel er sneeuw, en elke dag kwam er een beetje verse sneeuw bij. Praag zelf is vrij vlak, dus om te wandelen vergt het geen vreselijke prestaties. Maar rond Praag zijn er hellingen, die een knap zicht geven over de stad. We zaten nabij het Kampa-park, en dit gaat volledig in stijgende lijn. Van daar op, en doordat er geen bladeren op de bomen waren, hadden we een vrij zicht over de stad, met de daken bedekt met een charmant laagje sneeuw.
De cafes hebben een aangename sfeer. De jongeren spreken een beetje Engels, maar verder valt er van andere talen dan Tsjechies, (en blijkbaar russisch) niet veel te merken. Maar de mensen zijn vriendelijk, en de prijslijsten zijn meertalig (tsjechies, engels, duits), dus het lukte wel. hoewel we er niet toe gekomen zijn naar een jazz-optreden te gaan in een van de vele jazz-cafees, moet dit zeker de moeite waard zijn.
Eten, een belangrijke zaak op verlof, is geen enkel probleem. Elke cafee is eigenlijk wel cafee-restaurant, en vanaf 12u 's middags tot 2uur de volgende ochtend kunt ge overal terecht. De prijzen waar aangenaam laag. Het duurste dat we gegeten hebben was ongeveer 650 kronen (20 euro), voor 2 personen samen. En dat was met apperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, koffie, ... Een gewone pint, zijnde standard een halve liter aldaar, kost zowat 0.80 euro. Als ge geen grote drinker bent, vraag dan alleszins een kleine pint, nog steeds goed voor 33cl. Mochten de prijzen tegen vallen als ge in Praag komt, dan zijn er 2 mogelijkheden: ofwel hebben ze begrepen dat duurder ook kan, ofwel zijt ge daar in toeristische piekmomenten, en hebben ze 2 prijslijsten bij de hand. In elk geval bleek ons hotel een week later zowat het dubbele te kosten dan de week die wij er waren: kerstverlof, weet ge wel.
Buiten eten en drinken zijn er natuurlijk de echte dingen voor een toerist, de mooie gebouwen, de prachtige kerken (niet vergeten binnen te gaan, ook al zien ze er vanbuiten gewoon uit).
Aanraders
Enerzijds is gans Praag (de oude stad), al zijn straten, een aanrader, maar enkele specifieke dingen.
- Een boottocht op de Moldau.
In ons geval was dat een ware luxe. Met 8 personen op gans de boot.Met life harmonika-speler en warme maaltijd aan boord. Zelfbediening, zoveel eten als ge wou, en gezien het aantal personen aan boord geen files natuurlijk. Ruim 2 uren boottocht, voor 17.80 euro per persoon.
- De Sint-Nikolaas kerk, aan de Mala Strana.
De kerk ziet er van buiten gewoon uit,ttz men was volop aan herstellingswerken bezig. Maar binnenin zijn de muur- en plafondschilderingen fantastisch. Ook de inrichting zoals spreekstoel en orgel zijn de moeite waard.
- Het strahov-klooster
Gelegen bovenaan de helling van de Mala Strana. Bezit een knappe, oude biblioteek. Dit past perfekt in een wandeling in het Kampa park, aangezien het op de hoek van het park gelegen is.
- Het nationaal museum
De inkomhal is indrukwekkend. En ook hier de vele muurschilderingen. Van uit het museum, op de 2e verdieping, heeft meen een mooi uitzicht op Wenceslas-plein. - Joods kerkhof
Wel wat toeristisch uitgebaat, maar de joodse wijk moet ge toch bezoeken.Alsook het beroemde kerkhof, waar alle graven zigzag door elkaar liggen.
- De Praagse burcht
Een klassieker natuurlijk, met de ganse omgeving, zoals de de Sint-Vitus kathedraal en het gouden straatje. De burcht is trouwens life te zien via deze link (in de hoop dat hij er nog is, de link natuurlijk).
- De Karlsbrug
Wereldberoemd, maar in het hoogseizoen is een deftige foto nemen uitgesloten.
Dus hier de brug op een schappelijk moment.
De terugweg
Aan alles komt een eind, en dus men zou kunnen denken, de terugweg, daar spreken
we niet over. Maar niets was minder waar. De avond ervoor gezien op TV in het
hotel: mensen in Duitsland die een ganse nacht geblokkeerd zaten in hun auto
op de autostrade. Hulpverleners brengen warme drank en dekens... Plaats van
het onheil: aan Bayruth, en aan Limpburg, tussen Keulen en Frankfurt. Jawel
dus, de wegen waarlangs we gekomen waren. Nu had ik voor het vertrek thuis al
zo een beetje een onheilsgevoel gehad, en de slaapzakken meegenomen in de auto.
Ge weet maar nooit, dacht ik toen.
En het was dus zover. Dan maar de alternatieven overwogen. Het beste dat ik
kon bedenken was meer langs het noorden van Duitsland rijden, waar de toestand
blijkbaar beter was. Karlovy Vary was sterk afgeraden op TV, het westen van
Tchechie was niet te doen, dus van Praag naar Dresden, en zo naar Chemnitz,
Erfurt, en zeveel mogelijk boven Frankfurt naar Keulen.
Die morgend vroeg ontbeten, en om ongeveer 7u20 waren we op weg. Die week sneeuw
had resultaat opgeleverd op het platteland. Hoe noordelijker, hoe meer sneeuw.
Maar nieuwe sneeuw was er niet... tot we aan het laatste stuk noordelijk begonnen.
Blijkt daar een 'bergketentje' van 900m hoogte te liggen tussen Tchechie en
Duitsland, met de grens op de top. En daar ging het volledig mis. Volop aan
het sneeuwen, de wegen spiegelglad met vastgereden sneeuw, en bergen sneeuw
aan de kant. Dat was trouwens het enige positieve, ge kon ten minste niet naast
de weg geraken. In 2e versnelling naar boven, continu slippend. Iemand met achterwielaandrijving
had noodgedwongen de moed opgegeven, en stond langs de kant. Zijn zig-zag slipspoor
was al een tijdje te volgen. Dat hadden we natuurlijk niet voorzien. Sneeuwkettingen
had ik niet (ik ben normaal geen winterverloffer), maar had ik toen een winkel
gezien, ik had niet getwijfeld. Aan de top was alles kompleet wit. Bijna geen
baan meer te vinden. De grenspost was ook niet moedgevend. De douane vroeg welke
banden ik had (gewone dus), en wou ons daar houden. Verder rijden was te gevaarlijk.
Maar stoppen helpt ook niet echt. Bleek dat, wie inde andere richting, van Dresden
naar Praag reed, 3 uur deed over de 45 km.
We zijn aan de afdaling begonnen, en 2 uur later waren we in Dresden (afdalen
is nu eenmaal iets gemakkelijker). Maar dan was het al 11uur, dus bijne 4 uur
voor een goede 100km.
Om het verhaal kort te houden, de autostrades in Duitsland waren berijdbaar:
natte sneeuw, maar minstens 1 rijvak vrij). De enige miserie die we dan nog
hadden was dat ons ruitensproeiertje bevroren was (thuis opgevuld met gewoon
water), en dat was niet los te krijgen. Hebben we een gaatje gemaakt in de plastiek
dop van een plastiek spa-flesje, en regelmatig, van uit de auto, al rijdende,
de voorruit bespoten met... spa bruis.
Rond 20 uur waren we dan toch thuis.
Besluit
Praag is een aanrader, ongelooflijk knap voor wie van cultuur houdt. Maar ga best buiten het toeristisch seizoen, want in de zomer moet het daar druk zijn (gezien op fotos). Verblijven in het centrum van de stad is een ongelooflijke luxe. Midden in de sfeer, met alles wat men zich wensen kan op voetafstand. Een pintje drinken is dan ook geen enkel probleem. De winter is geen bezwaar, in tegendeel, de sfeer van de sneeuw geeft een extra dimentie. Maar let op de terugrit !
Links
Ge kunt natuurlijk altijd zoeken op een of andere search-site, zoals google, maar hier zijn nog enkele links:
webcam castle
webcam charles bridge
wandelen door praag
hotels