praag in de winter



Index

De heenrit
Het Hotel
De indruk
De terugrit
Besluit
Links

Inleiding

Het idee om naar Praag te gaan is eerder toevalling gekomen. Mijn echtgenote wou nog wel eens een weekendje weg, liefst op hotel.
Niets op tegen natuurlijk, maar als het dan toch op hotel is moet het de moeite zijn ttz er moet iets te zien zijn. En een weekendje, eigenlijk is het de moeite niet (min idee), dus waarom dan niet een week.
We zijn wel natuurliefhebbers, maar in de winter, in de sneeuw door de bossen ploeteren, elke dag opnieuw, dat is het toch ook niet.
En dus waarom niet naar een stad, alles bij de hand, en winter of niet, dat maakt daar niet veel uit. Huizen verliezen hun bladeren niet...
Parijs was te druk, ergens in het zuiden van Frankrijk, dat hadden we de voorbije jaren al genoeg gezien, en Praag, daar waren we ooit, in 1992, eens een half dagje geweest (op doortocht met mobilhome door toen nog Tsjechoslovakije), dus echt gezien hadden we het niet. De herinnering die we hadden was trouwens maar grijs. Grijze gebouwen, allemaal nogal gelijk, en veel duurder dan het toenmalige platteland. Maar goed, nieuwe poging..

TOP

De rit

Geen probleem om er te geraken. Ons eerste idee was met de trein, winter, weet je wel, dus sneeuw en zo, ge weet nooit.
Bleek dat die trein over die goeie 900 Km in totaal 15 uur rijd. Eerst met de TGV naar Keulen, daar overstappen, en de nachttrein naar Praag. Dat was dan nog te overleven, de trein is ook een beetje reizen, zelfs als je er slaapt. Maar dat bleek duurder dan verwacht. 18000 BF voor ons beiden, heen en terug. Dat was bijna een week extra verlof.

Dus toch met de auto. 950 KM, op een dag op de goede autostrades van Duitsland geen probleem. En de sneeuw, dat zou wel meevallen zeker.
De heenreis was dan ook geen enkel probleem. Om 7u20 vertrokken, en om 16u al aan het hotel, midden in het centrum. Met gereserveerde, weliswaar buiten, parking. Trouwens, let op voor het parkeren in de stad. Het aantal wielklemmen dat we gezien hebben mocht er zijn.
Praag zelf viel trouwens mee voor wat het autorijden betreft. En met een plan lukt het altijd.
De rit ging over Aachen, Keulen, Frankfurt, Nurnberg, en zo naar Praag. En sneeuw, die was er niet.
De terugweg waren zorgen voor later.

TOP

Het Hotel

Een goede tip: neem een hotel midden in Praag. Je komt buiten, en bent ter plaatse. We hadden een 3 (bijna 4) sterren hotel, en dat viel al op van toen we aankwamen. Direkt iemand om de valiezen uit de auto te nemen, en via de lift naar de 4e verdieping. Mooie, propere kamer, aparte badkamer met douche. We waren op 5 minutjes wandelen van de beroemde Karlsbrug, met aan de overkant de oude stad, en 5 minuutjes van een mooi park, dat uitzicht gaf op gans de stad.
Voor meer info over ons hotel, en zijn ligging, zie hier.

TOP

De indruk

Praag is overweldigend. Ongelooflijke gebouwen, knap geschilderd, en een ongelooflijk geheel. Gans de oude stad is één groot spektakel. Geen enkel huis valt uit de toon. De harmonie tussen de huizen is fantastisch. Dit soort gebouwen komt ook in andere steden voor, maar de massa, het geheel, dat heb ik nergens anders gezien. Elke hoek, elke straat, het was een foto waard. Gelukkig had ik een digitaal fototoestel bij zodat een fotootje meer of minder niet uitmaakte. En een pc was ook nuttig, want 100 foto's zijn rap genomen, en het fototoestel-geheugen is beperkt.
Ge kunt Praag proberen te beschrijven, maar enkel daar zijn, en de pracht van het geheel, kunnen de sfeer weergeven. Van het grijze van 1992 was niets meer te zien. Ik denk dat het bezetsel, en de verf, weelderig gebruikt geweest zijn de laatste jaren.

Elke ochtend begon het verlof van bij het ontwaken. Ontbijt in het hotel, en als we buiten kwamen midden in de schoonheid en charme van Praag. Al vanaf de eerste dag viel er sneeuw, en elke dag kwam er een beetje verse sneeuw bij. Praag zelf is vrij vlak, dus om te wandelen vergt het geen vreselijke prestaties. Maar rond Praag zijn er hellingen, die een knap zicht geven over de stad. We zaten nabij het Kampa-park, en dit gaat volledig in stijgende lijn. Van daar op, en doordat er geen bladeren op de bomen waren, hadden we een vrij zicht over de stad, met de daken bedekt met een charmant laagje sneeuw.

De cafes hebben een aangename sfeer. De jongeren spreken een beetje Engels, maar verder valt er van andere talen dan Tsjechies, (en blijkbaar russisch) niet veel te merken. Maar de mensen zijn vriendelijk, en de prijslijsten zijn meertalig (tsjechies, engels, duits), dus het lukte wel. hoewel we er niet toe gekomen zijn naar een jazz-optreden te gaan in een van de vele jazz-cafees, moet dit zeker de moeite waard zijn.

Eten, een belangrijke zaak op verlof, is geen enkel probleem. Elke cafee is eigenlijk wel cafee-restaurant, en vanaf 12u 's middags tot 2uur de volgende ochtend kunt ge overal terecht. De prijzen waar aangenaam laag. Het duurste dat we gegeten hebben was ongeveer 650 kronen (20 euro), voor 2 personen samen. En dat was met apperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, koffie, ... Een gewone pint, zijnde standard een halve liter aldaar, kost zowat 0.80 euro. Als ge geen grote drinker bent, vraag dan alleszins een kleine pint, nog steeds goed voor 33cl. Mochten de prijzen tegen vallen als ge in Praag komt, dan zijn er 2 mogelijkheden: ofwel hebben ze begrepen dat duurder ook kan, ofwel zijt ge daar in toeristische piekmomenten, en hebben ze 2 prijslijsten bij de hand. In elk geval bleek ons hotel een week later zowat het dubbele te kosten dan de week die wij er waren: kerstverlof, weet ge wel.

Buiten eten en drinken zijn er natuurlijk de echte dingen voor een toerist, de mooie gebouwen, de prachtige kerken (niet vergeten binnen te gaan, ook al zien ze er vanbuiten gewoon uit).

Aanraders

Enerzijds is gans Praag (de oude stad), al zijn straten, een aanrader, maar enkele specifieke dingen.

 

TOP

De terugweg

Aan alles komt een eind, en dus men zou kunnen denken, de terugweg, daar spreken we niet over. Maar niets was minder waar. De avond ervoor gezien op TV in het hotel: mensen in Duitsland die een ganse nacht geblokkeerd zaten in hun auto op de autostrade. Hulpverleners brengen warme drank en dekens... Plaats van het onheil: aan Bayruth, en aan Limpburg, tussen Keulen en Frankfurt. Jawel dus, de wegen waarlangs we gekomen waren. Nu had ik voor het vertrek thuis al zo een beetje een onheilsgevoel gehad, en de slaapzakken meegenomen in de auto. Ge weet maar nooit, dacht ik toen.
En het was dus zover. Dan maar de alternatieven overwogen. Het beste dat ik kon bedenken was meer langs het noorden van Duitsland rijden, waar de toestand blijkbaar beter was. Karlovy Vary was sterk afgeraden op TV, het westen van Tchechie was niet te doen, dus van Praag naar Dresden, en zo naar Chemnitz, Erfurt, en zeveel mogelijk boven Frankfurt naar Keulen.
Die morgend vroeg ontbeten, en om ongeveer 7u20 waren we op weg. Die week sneeuw had resultaat opgeleverd op het platteland. Hoe noordelijker, hoe meer sneeuw. Maar nieuwe sneeuw was er niet... tot we aan het laatste stuk noordelijk begonnen. Blijkt daar een 'bergketentje' van 900m hoogte te liggen tussen Tchechie en Duitsland, met de grens op de top. En daar ging het volledig mis. Volop aan het sneeuwen, de wegen spiegelglad met vastgereden sneeuw, en bergen sneeuw aan de kant. Dat was trouwens het enige positieve, ge kon ten minste niet naast de weg geraken. In 2e versnelling naar boven, continu slippend. Iemand met achterwielaandrijving had noodgedwongen de moed opgegeven, en stond langs de kant. Zijn zig-zag slipspoor was al een tijdje te volgen. Dat hadden we natuurlijk niet voorzien. Sneeuwkettingen had ik niet (ik ben normaal geen winterverloffer), maar had ik toen een winkel gezien, ik had niet getwijfeld. Aan de top was alles kompleet wit. Bijna geen baan meer te vinden. De grenspost was ook niet moedgevend. De douane vroeg welke banden ik had (gewone dus), en wou ons daar houden. Verder rijden was te gevaarlijk. Maar stoppen helpt ook niet echt. Bleek dat, wie inde andere richting, van Dresden naar Praag reed, 3 uur deed over de 45 km.
We zijn aan de afdaling begonnen, en 2 uur later waren we in Dresden (afdalen is nu eenmaal iets gemakkelijker). Maar dan was het al 11uur, dus bijne 4 uur voor een goede 100km.
Om het verhaal kort te houden, de autostrades in Duitsland waren berijdbaar: natte sneeuw, maar minstens 1 rijvak vrij). De enige miserie die we dan nog hadden was dat ons ruitensproeiertje bevroren was (thuis opgevuld met gewoon water), en dat was niet los te krijgen. Hebben we een gaatje gemaakt in de plastiek dop van een plastiek spa-flesje, en regelmatig, van uit de auto, al rijdende, de voorruit bespoten met... spa bruis.
Rond 20 uur waren we dan toch thuis.

TOP

Besluit

Praag is een aanrader, ongelooflijk knap voor wie van cultuur houdt. Maar ga best buiten het toeristisch seizoen, want in de zomer moet het daar druk zijn (gezien op fotos). Verblijven in het centrum van de stad is een ongelooflijke luxe. Midden in de sfeer, met alles wat men zich wensen kan op voetafstand. Een pintje drinken is dan ook geen enkel probleem. De winter is geen bezwaar, in tegendeel, de sfeer van de sneeuw geeft een extra dimentie. Maar let op de terugrit !

TOP

Links

Ge kunt natuurlijk altijd zoeken op een of andere search-site, zoals google, maar hier zijn nog enkele links:

webcam castle
webcam charles bridge
wandelen door praag
hotels

TOP


Index

De heenrit
Het Hotel
De indruk
De terugrit
Besluit
Links

Inleiding

Het idee om naar Praag te gaan is eerder toevalling gekomen. Mijn echtgenote wou nog wel eens een weekendje weg, liefst op hotel.
Niets op tegen natuurlijk, maar als het dan toch op hotel is moet het de moeite zijn ttz er moet iets te zien zijn. En een weekendje, eigenlijk is het de moeite niet (min idee), dus waarom dan niet een week.
We zijn wel natuurliefhebbers, maar in de winter, in de sneeuw door de bossen ploeteren, elke dag opnieuw, dat is het toch ook niet.
En dus waarom niet naar een stad, alles bij de hand, en winter of niet, dat maakt daar niet veel uit. Huizen verliezen hun bladeren niet...
Parijs was te druk, ergens in het zuiden van Frankrijk, dat hadden we de voorbije jaren al genoeg gezien, en Praag, daar waren we ooit, in 1992, eens een half dagje geweest (op doortocht met mobilhome door toen nog Tsjechoslovakije), dus echt gezien hadden we het niet. De herinnering die we hadden was trouwens maar grijs. Grijze gebouwen, allemaal nogal gelijk, en veel duurder dan het toenmalige platteland. Maar goed, nieuwe poging..

TOP

De rit

Geen probleem om er te geraken. Ons eerste idee was met de trein, winter, weet je wel, dus sneeuw en zo, ge weet nooit.
Bleek dat die trein over die goeie 900 Km in totaal 15 uur rijd. Eerst met de TGV naar Keulen, daar overstappen, en de nachttrein naar Praag. Dat was dan nog te overleven, de trein is ook een beetje reizen, zelfs als je er slaapt. Maar dat bleek duurder dan verwacht. 18000 BF voor ons beiden, heen en terug. Dat was bijna een week extra verlof.

Dus toch met de auto. 950 KM, op een dag op de goede autostrades van Duitsland geen probleem. En de sneeuw, dat zou wel meevallen zeker.
De heenreis was dan ook geen enkel probleem. Om 7u20 vertrokken, en om 16u al aan het hotel, midden in het centrum. Met gereserveerde, weliswaar buiten, parking. Trouwens, let op voor het parkeren in de stad. Het aantal wielklemmen dat we gezien hebben mocht er zijn.
Praag zelf viel trouwens mee voor wat het autorijden betreft. En met een plan lukt het altijd.
De rit ging over Aachen, Keulen, Frankfurt, Nurnberg, en zo naar Praag. En sneeuw, die was er niet.
De terugweg waren zorgen voor later.

TOP

Het Hotel

Een goede tip: neem een hotel midden in Praag. Je komt buiten, en bent ter plaatse. We hadden een 3 (bijna 4) sterren hotel, en dat viel al op van toen we aankwamen. Direkt iemand om de valiezen uit de auto te nemen, en via de lift naar de 4e verdieping. Mooie, propere kamer, aparte badkamer met douche. We waren op 5 minutjes wandelen van de beroemde Karlsbrug, met aan de overkant de oude stad, en 5 minuutjes van een mooi park, dat uitzicht gaf op gans de stad.
Voor meer info over ons hotel, en zijn ligging, zie hier.

TOP

De indruk

Praag is overweldigend. Ongelooflijke gebouwen, knap geschilderd, en een ongelooflijk geheel. Gans de oude stad is één groot spektakel. Geen enkel huis valt uit de toon. De harmonie tussen de huizen is fantastisch. Dit soort gebouwen komt ook in andere steden voor, maar de massa, het geheel, dat heb ik nergens anders gezien. Elke hoek, elke straat, het was een foto waard. Gelukkig had ik een digitaal fototoestel bij zodat een fotootje meer of minder niet uitmaakte. En een pc was ook nuttig, want 100 foto's zijn rap genomen, en het fototoestel-geheugen is beperkt.
Ge kunt Praag proberen te beschrijven, maar enkel daar zijn, en de pracht van het geheel, kunnen de sfeer weergeven. Van het grijze van 1992 was niets meer te zien. Ik denk dat het bezetsel, en de verf, weelderig gebruikt geweest zijn de laatste jaren.

Elke ochtend begon het verlof van bij het ontwaken. Ontbijt in het hotel, en als we buiten kwamen midden in de schoonheid en charme van Praag. Al vanaf de eerste dag viel er sneeuw, en elke dag kwam er een beetje verse sneeuw bij. Praag zelf is vrij vlak, dus om te wandelen vergt het geen vreselijke prestaties. Maar rond Praag zijn er hellingen, die een knap zicht geven over de stad. We zaten nabij het Kampa-park, en dit gaat volledig in stijgende lijn. Van daar op, en doordat er geen bladeren op de bomen waren, hadden we een vrij zicht over de stad, met de daken bedekt met een charmant laagje sneeuw.

De cafes hebben een aangename sfeer. De jongeren spreken een beetje Engels, maar verder valt er van andere talen dan Tsjechies, (en blijkbaar russisch) niet veel te merken. Maar de mensen zijn vriendelijk, en de prijslijsten zijn meertalig (tsjechies, engels, duits), dus het lukte wel. hoewel we er niet toe gekomen zijn naar een jazz-optreden te gaan in een van de vele jazz-cafees, moet dit zeker de moeite waard zijn.

Eten, een belangrijke zaak op verlof, is geen enkel probleem. Elke cafee is eigenlijk wel cafee-restaurant, en vanaf 12u 's middags tot 2uur de volgende ochtend kunt ge overal terecht. De prijzen waar aangenaam laag. Het duurste dat we gegeten hebben was ongeveer 650 kronen (20 euro), voor 2 personen samen. En dat was met apperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert, koffie, ... Een gewone pint, zijnde standard een halve liter aldaar, kost zowat 0.80 euro. Als ge geen grote drinker bent, vraag dan alleszins een kleine pint, nog steeds goed voor 33cl. Mochten de prijzen tegen vallen als ge in Praag komt, dan zijn er 2 mogelijkheden: ofwel hebben ze begrepen dat duurder ook kan, ofwel zijt ge daar in toeristische piekmomenten, en hebben ze 2 prijslijsten bij de hand. In elk geval bleek ons hotel een week later zowat het dubbele te kosten dan de week die wij er waren: kerstverlof, weet ge wel.

Buiten eten en drinken zijn er natuurlijk de echte dingen voor een toerist, de mooie gebouwen, de prachtige kerken (niet vergeten binnen te gaan, ook al zien ze er vanbuiten gewoon uit).

Aanraders

Enerzijds is gans Praag (de oude stad), al zijn straten, een aanrader, maar enkele specifieke dingen.

 

TOP

De terugweg

Aan alles komt een eind, en dus men zou kunnen denken, de terugweg, daar spreken we niet over. Maar niets was minder waar. De avond ervoor gezien op TV in het hotel: mensen in Duitsland die een ganse nacht geblokkeerd zaten in hun auto op de autostrade. Hulpverleners brengen warme drank en dekens... Plaats van het onheil: aan Bayruth, en aan Limpburg, tussen Keulen en Frankfurt. Jawel dus, de wegen waarlangs we gekomen waren. Nu had ik voor het vertrek thuis al zo een beetje een onheilsgevoel gehad, en de slaapzakken meegenomen in de auto. Ge weet maar nooit, dacht ik toen.
En het was dus zover. Dan maar de alternatieven overwogen. Het beste dat ik kon bedenken was meer langs het noorden van Duitsland rijden, waar de toestand blijkbaar beter was. Karlovy Vary was sterk afgeraden op TV, het westen van Tchechie was niet te doen, dus van Praag naar Dresden, en zo naar Chemnitz, Erfurt, en zeveel mogelijk boven Frankfurt naar Keulen.
Die morgend vroeg ontbeten, en om ongeveer 7u20 waren we op weg. Die week sneeuw had resultaat opgeleverd op het platteland. Hoe noordelijker, hoe meer sneeuw. Maar nieuwe sneeuw was er niet... tot we aan het laatste stuk noordelijk begonnen. Blijkt daar een 'bergketentje' van 900m hoogte te liggen tussen Tchechie en Duitsland, met de grens op de top. En daar ging het volledig mis. Volop aan het sneeuwen, de wegen spiegelglad met vastgereden sneeuw, en bergen sneeuw aan de kant. Dat was trouwens het enige positieve, ge kon ten minste niet naast de weg geraken. In 2e versnelling naar boven, continu slippend. Iemand met achterwielaandrijving had noodgedwongen de moed opgegeven, en stond langs de kant. Zijn zig-zag slipspoor was al een tijdje te volgen. Dat hadden we natuurlijk niet voorzien. Sneeuwkettingen had ik niet (ik ben normaal geen winterverloffer), maar had ik toen een winkel gezien, ik had niet getwijfeld. Aan de top was alles kompleet wit. Bijna geen baan meer te vinden. De grenspost was ook niet moedgevend. De douane vroeg welke banden ik had (gewone dus), en wou ons daar houden. Verder rijden was te gevaarlijk. Maar stoppen helpt ook niet echt. Bleek dat, wie inde andere richting, van Dresden naar Praag reed, 3 uur deed over de 45 km.
We zijn aan de afdaling begonnen, en 2 uur later waren we in Dresden (afdalen is nu eenmaal iets gemakkelijker). Maar dan was het al 11uur, dus bijne 4 uur voor een goede 100km.
Om het verhaal kort te houden, de autostrades in Duitsland waren berijdbaar: natte sneeuw, maar minstens 1 rijvak vrij). De enige miserie die we dan nog hadden was dat ons ruitensproeiertje bevroren was (thuis opgevuld met gewoon water), en dat was niet los te krijgen. Hebben we een gaatje gemaakt in de plastiek dop van een plastiek spa-flesje, en regelmatig, van uit de auto, al rijdende, de voorruit bespoten met... spa bruis.
Rond 20 uur waren we dan toch thuis.

TOP

Besluit

Praag is een aanrader, ongelooflijk knap voor wie van cultuur houdt. Maar ga best buiten het toeristisch seizoen, want in de zomer moet het daar druk zijn (gezien op fotos). Verblijven in het centrum van de stad is een ongelooflijke luxe. Midden in de sfeer, met alles wat men zich wensen kan op voetafstand. Een pintje drinken is dan ook geen enkel probleem. De winter is geen bezwaar, in tegendeel, de sfeer van de sneeuw geeft een extra dimentie. Maar let op de terugrit !

TOP

Links

Ge kunt natuurlijk altijd zoeken op een of andere search-site, zoals google, maar hier zijn nog enkele links:

webcam castle
webcam charles bridge
wandelen door praag
hotels

TOP



© Marcel Quintelier.